Cagala Tanja

Tanja urodziła się przedwcześnie w 28 tygodniu ciąży. Następujący rozwój psychomotoryczny jest zaburzony, zdiagnozowano mózgowe porażenie dziecięce. Rozwój intelektu i mowy jest opóźniony, cierpi na ciężką tetraparezę spastyczną, występują u niej przykurcze stawów, nie jest zdolna do ruchu. Standardowe metody leczenia nie przynoszą efektu. W roku 2006 – w wieku lat 11, gdy najbardziej cierpi na ataki epilepsji i jest leczona lekami przeciwpadaczkowymi, po konsultacji zalecono jest leczenie aminokwasami. Rozpoczęto podawanie aminokwasów i już podczas pierwszej kuracji dochodzi do poprawy stanu psychicznego i motorycznego. Ustępują ataki epileptyczne, odstawia leki przeciwpadaczkowe a ataki już się nie powtarzają. Po dwóch miesiącach podawania staje się aktywniejsza, zwiększa się koncentracja i uwaga. Nauczyciele, którzy opiekują się Tanją, komentują z zachwytem jej stan: Tanja lepiej słucha i reaguje. Jakby wcześniej miała coś u uszach i usunięto jej to. Dochodzi do poprawy funkcji aparatu ruchu – obecnie po kilku sesjach leczniczych potrafi codziennie stać dwadzieścia minut w chodziku. Takiego rodzaju aktywności przez ostatnie dwa lata odmawiała ponieważ powodowała u niej straszne boleści. Ogromne sukcesy odnosi też w dziedzinie rozwoju mowy. Teraz jest zdolna mówić zdaniami prostymi i złożonymi, można z nią interaktywnie rozmawiać, potrafi opisywać swoje uczucia i przeżycia. Uczy się nowych słów, których potrafi aktywnie i prawidłowo używać. Poprawa wymowy prowadzi także do poprawy pamięci. Poprawia się zdolność koncentracji, sama potrafi grać nawet pół godziny na komputerze, potrafi sama pisać i rysować a w grach zespołowych, jej zwiększona koncentracja i cierpliwość umożliwia grę z pozostałymi. W wyniku poprawy uwagi i pamięci poprawia się orientacja w pomieszczeniach, od września 2007 sama potrafi się poruszać na wózku elektrycznym. Bez opieki w ten sposób przejedzie do klasy w szkole i z powrotem do domu. Przez cały okres swojego życia była zależna od pomocy podtrzymujących. W chwili obecnej także to upośledzenie się poprawia, pomoce wykorzystuje wyjątkowo, co także wpływa na jej włączenie się w normalne życie. Zwiększa się pewność siebie, jest bardziej samodzielna i ustępują codzienne obawy, strach i niepewność.